Nieuws

Als gemeenschappelijk aansluitonderdeel voor alle ingenieurs worden klemmenblokken al vele jaren gebruikt om semi-permanente veilige bedrading te bieden voor een verscheidenheid aan toepassingen.Een aansluitblok, ook wel aansluitblok, aansluitklem of aansluitklem met schroefdraad genoemd, bestaat uit een modulaire behuizing en een isolator die twee of meer draden met elkaar verbindt.Omdat de verbinding semi-permanent is, helpt het klemmenblok het veldinspectie- en reparatieproces te vereenvoudigen.Hoewel het een relatief eenvoudig onderdeel is, maar voordat de selectie van het klemmenblok en de specificaties ervan een basiskennis hebben of goed zijn.

Deze bespreking behandelt veelvoorkomende typen klemmenblokken, belangrijke elektrische en mechanische overwegingen en geeft enkele verdere details om ingenieurs te helpen bij de selectie.

Gemeenschappelijke configuratie

PCB-gemonteerd type, hektype en rechtdoor-type zijn de drie meest voorkomende typen klemmenblokken in ontwerp.De volgende tabel geeft een overzicht van de drie verschillende typen en hun reden, installatie en configuratie.

Belangrijke elektrische specificaties

Er zijn een aantal belangrijke elektrische specificaties waarmee rekening moet worden gehouden tijdens de ontwerpfase, die betrekking hebben op gangbare typen klemmenblokken.Neem specifiek op:

Nominale stroom.Over het algemeen is de nominale stroom de specificatie die de meeste aandacht nodig heeft bij het ontwerpen van aansluitdozen.Dit is gebaseerd op drie aspecten: de elektrische geleidbaarheid van de aansluitklemmen, de dwarsdoorsnede en de bijbehorende temperatuurstijging.Bij het selecteren van klemmenblokken wordt aanbevolen dat de nominale stroom ten minste 150% van de maximaal verwachte stroom van het systeem is.Als de nominale stroom van het klemmenblok onjuist is en de bedrijfsstroom te hoog is, kan het klemmenblok oververhit raken en beschadigd raken, met ernstige veiligheidsproblemen tot gevolg.
Nominale spanning: Het nominale spanningsgedeelte van het klemmenblok wordt beïnvloed door de afstand en de diëlektrische sterkte van de behuizing.Op dezelfde manier waarop de nominale stroom wordt geselecteerd, moet de nominale spanning van het klemmenblok groter zijn dan de maximale spanning van het systeem, rekening houdend met eventuele spanningspieken die de verbinding kunnen beschadigen.
Aantal polen: Het aantal polen is een gebruikelijke manier om het aantal onafhankelijke circuits in een klemmenblok uit te drukken.Deze specificatie varieert over het algemeen van unipolair tot 24.
Afstand: De afstand wordt gedefinieerd als de hartafstand tussen aangrenzende polen, die wordt bepaald door de algehele classificatie van het klemmenblok en omvat factoren zoals kruipafstand, spanning/stroom en speling.Enkele veel voorkomende voorbeelden van tussenruimte zijn 2,54 mm, 3,81 mm, 5,0 mm, enz.
Draadmaat/-type: In Noord-Amerika is de draad die geschikt is voor klemmenblokken in American Wire Gauge (AWG), die de draadmaat of draaddikte specificeert die acceptabel is voor de module om ervoor te zorgen dat de draad fysiek in de behuizing past.Gelukkig hebben de meeste klemmenblokken toleranties die geschikt zijn voor een reeks draaddiktes, zoals 18 tot 4 of 24 tot 12AWG.Houd naast de draaddikte ook rekening met het draadtype, afhankelijk van het geselecteerde type module.Getwiste of meeraderige draden zijn ideaal voor aansluitingen met schroefdraad, terwijl enkeladerige draden meestal gepaard gaan met push-in-klemmenblokken.
Belangrijke mechanische specificaties

Vervolgens komt de mechanische specificatie, die betrekking heeft op de grootte van het aansluitblok, de oriëntatie en het gebruiksgemak van de verbinding in het ontwerp.Belangrijke mechanische factoren zijn onder meer:

Bedradingsrichtingen: Horizontaal (90°), verticaal (180°) en 45° zijn de drie meest voorkomende aansluitblokrichtingen.Deze keuze hangt af van de lay-out van het ontwerp en welke richting het meest geschikt en handig is voor bedrading.
Afbeelding 1: Typische oriëntatie van het klemmenblok (Bron afbeelding: CUI Devices)

Draadbevestiging: Net als bij de oriëntatie zijn er drie gebruikelijke manieren voor draadbevestiging voor klemmenblokken: aansluitingen met schroefdraad, drukknoppen of push-in.Alle drie deze categorieën zijn de naam redelijk waardig.Een aansluitblok met schroefdraad of een schroefklemmenblok bevat een schroef die, wanneer vastgedraaid, een klem sluit om de geleider aan de geleider te bevestigen.De knopfunctie is heel eenvoudig, druk gewoon op een knop, open de clip om de draad in te brengen, laat de knop los en sluit de clip om de draad vast te klemmen.Bij push-in-klemmenblokken kan de draad direct in de behuizing worden gestoken en kan een verbinding tot stand worden gebracht zonder een schroef of knop om de klem te openen.
Afbeelding 2: Typische draadbevestigingsmethode (Bron afbeelding: CUI Devices)

Vergrendelingstype en enkel type: klemmenblok kan van het vergrendelingstype of een enkel type behuizing zijn.Vergrendelbare klemmenblokken zijn meestal verkrijgbaar in 2- of 3-polige versies, waardoor ingenieurs snel verschillende aantallen polen kunnen bereiken of verschillende kleuren van hetzelfde moduletype met elkaar kunnen verbinden.Monomeer aansluitblok is ongetwijfeld dat alle polen zich in een module bevinden, volgens de ontwerpvereisten, zodat deze een hogere stijfheid en robuustheid heeft.
Afbeelding 3: Interlocking versus monomeer aansluitklemmen (Bron: CUI Devices)

Wire-to-shell: Plug-in klemmenblokken zijn een goede keuze voor frequent aansluiten en loskoppelen van de hoofdaansluiting.Dit wordt gedaan door de draad in een modulaire stekker te steken en vervolgens de stekker aan te sluiten op een vaste aansluiting op de printplaat, waardoor het gemakkelijk los te koppelen is zonder dat u met afzonderlijke draden te maken heeft.
Afbeelding 4: Stekkeraansluiting van stekker en stekkerklemmenblok (Bron afbeelding: CUI Devices)

Veiligheidsniveaus en andere overwegingen

UL en IEC zijn de belangrijkste veiligheidsinstanties voor het certificeren van klemmenblokken.UL- en/of IEC-veiligheidsnormen worden meestal vermeld in de specificaties van het aansluitblok en de parameterwaarden variëren vaak.Dit komt omdat elk mechanisme verschillende testnormen gebruikt, dus ingenieurs moeten de veiligheidseisen van hun totale systeem begrijpen om de juiste klemmenblokken te kunnen selecteren.

Hoewel sommige elementen in veel ontwerpen een bijzaak zijn, loont het de moeite om de behuizing of knoppen van het klemmenblok qua kleur aan te passen.Door unieke kleuren voor klemmenblokken te kiezen, kunnen ingenieurs gemakkelijker punten in complexe systemen aansluiten zonder ze verkeerd aan te sluiten.

Ten slotte kunnen in omgevingen of toepassingen die te maken hebben met extreme temperaturen ook klemmenblokken met hogere temperatuurklassen worden gekozen.